PROGRESSO Radzymin » Poradnia

Terapeutyczny Punkt Przedszkolny Progresso - Radzymin

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna - Rehabilitacja Dzieci i Niemowląt

Polityka prywatności - RODO

Polityka Cookies

Terapeutyczny Punkt Przedszkolny Progresso - Radzymin

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna - Rehabilitacja Dzieci i Niemowląt

Polityka prywatności - RODO

Polityka Cookies

Polityka Cookies / Prywatności

Nowy cennik niebawem

CENNIK TERAPII

Cele terapii

♦ rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego

♦ usprawnienie motoryki narządów mowy

♦ poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej

♦ wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych

dla dzieci z:

♦ obniżonym napięciem mięśniowym,

♦ z zaburzeniami procesów funkcji pokarmowych,

♦ ze słabymi odruchami orientacyjnymi,

♦ zagrożonych autyzmem,

♦ z niepełnosprawnością intelektualną,

♦ z zaburzeniami mowy

♦ z trudnościami w czytaniu i pisaniu,

TERAPIA NEUROLOGOPEDYCZNA

Terapia neurologopedyczna ukierunkowana jest na likwidowanie zaburzeń komunikacyjnych spowodowanych uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Do uszkodzeń mózgu dochodzi wskutek chorób neurologicznych, urazów czaszkowo-mózgowych, udarów niedokrwiennych lub krwotocznych mózgu, pojawienia się guzów i po operacjach ich usunięcia.

Neurologopeda zbada i oceni:

♦ słuch fizyczny dziecka

♦ budowę twarzoczaszki i aparatu mowy (np. języka, wędzidełka);

♦ odruchy ustno-twarzowe (otwierania ust, ssania, przełykania, szukania, i inne);

♦ percepcję wzrokową;

♦ percepcję słuchową;

♦ wrażliwość na bodźce dotykowe

♦ sposób komunikowania się i reakcji na otoczenie

Wskazania:

♦ afazja i dyzartria

♦ wady rozwojowe

♦ zespół Downa,

♦ rozszczep podniebienia,

♦ dysfagia,

♦ porażenie mózgowe

♦ dyslalia,

♦ autyzm,

♦ zaburzenia rozwoju psychoruchowego

♦ urodzonych przedwcześnie

Zapraszamy na badanie neurologopedyczne niemowlęta urodzone :

♦ przedwcześnie,

♦ w wyniku cesarskiego cięcia,

♦ z niską wagą urodzeniową,

♦ z obciążeniami dziedzicznymi,

♦ z małą liczbą pkt. Apgar po porodzie,

♦ z niedotlenieniem,

♦ z cechami wad wrodzonych,

♦ z innymi powikłaniami okołoporodowymi.

♦ z rozwojem, który niepokoi rodziców (zwłaszcza w zakresie zabawy, nawiązywania przez dziecko kontaktu z najbliższym otoczeniem, komunikowania się)

METODA KINESIOTAPING

Czym jest kinesiotaping?

Kinesiotaping jest doskonałą metodą uzupełnienia procesu rehabilitacji. Jego największą zaletą jest czas oddziaływania na pacjenta. Terapeuta może w prosty, efektywny sposób podtrzymać działanie zastosowanej terapii, gdyż metoda Kinesiotapingu po nałożeniu oddziałuje na pacjenta przez cały czas obecności aplikacji na skórze. Taśmy nie przeszkadzają w poruszaniu się, kąpieli, uprawnianiu sportu. Ponadto nie czuje się jej obecności na skórze dzięki podobnej grubości taśmy do ludzkiej skóry. Wszystkie wymienione zalety połączone z autentyczną poprawą funkcji mięśni i stawów decyduje o tym, że metoda ta jest bardzo często wykorzystywana przez fizjoterapeutów, a także w większości akceptowana przez pacjentów.

Stosowanie plastrów niesie wiele korzyści wpływając na poprawę:

♦ priopriocepcji

♦ przewpływu limfy

♦ normalizacji napięcia mięśniowego

♦ korekcji ustawienia osi stawów

♦ jest dobrze akceptowany przez pacjentów

♦ działa zgodnie z prawidłowym funkcjonowaniem organizmu, 24 godziny na dobę

♦ efekt poprawy jest zauważalny bezpośrednio po aplikacji

Czy kinesiotaping jest bezpieczny dla dziecka?

Korzystanie z taśm nie ma ograniczeń wiekowych. Plastry są bezpieczne dla dziecka, ponieważ nie powinny powodować reakcji alergicznych. Jeżeli natomiast zauważmy jakąś reakcję skórną czy brak komfortu u dziecka, niepokój i rozdrażnienie z powodu plastrów, należy je po prostu ściągnąć.

Kinesiotaping u niemowląt – jak i kiedy go stosować?

O tym, czy nasze dziecko potrzebuje plastrów do kinesiotapingu decyduje lekarz rehabilitacji albo fizjoterapeuta. Nie można ich przyklejać samemu, chyba że przejdziemy szybkie szkolenie u fizjoterapeuty. Plastry powinny być naklejane w określonych miejscach i do tego specjalną techniką. Fizjoterapeuci, którzy się tym zajmują, przechodzą specjalne szkolenia, aby nakładać je we właściwy sposób.

Jak często można je przyklejać dziecku?

O tym jak długo i jak często należy je naklejać decyduje fizjoterapeuta Waszego dziecka. Plastry można zakładać raz na kilka dni albo codziennie przyklejać nowe. Warto jednak robić kilkudniowe przerwy, aby skóra mogła odpocząć. Najlepiej ściągać je na noc podczas wieczornej kąpieli. Trzeba je dobrze namoczyć i pociągnąć za jeden koniec, a same oderwą się przez dostające się do nich powietrze. Można też nasmarować skórę dziecka oliwką, żeby nie odczuły bólu przy odklejaniu plastra.

MASAŻ SHANTALA

Masaż Shantala to podstawa rozwoju dziecka. Główną rolę odgrywa tu dotyk, który stanowi jeden z najbardziej rozwiniętych zmysłów człowieka. W czasie trwania masażu rozwija się więź emocjonalna pomiędzy osobą masującą a dzieckiem. Istotną zaletą stosowania tej techniki masażu jest to, że niemowlę w czasie kontaktu sensorycznego rozwija kilka zmysłów na raz. W czasie dotyku poznaje ono na nowo dotyk, głos i zapach opiekuna. Uczy się ono także granic swojego ciała. Dotyk jest najbardziej uniwersalnym zmysłem i rozwija się najwcześniej. Ułatwia on wydzielanie w mózgu takich substancji chemicznych, jak np. hormon wzrostu. To z kolei prowadzi do przyspieszenia rozwoju fizycznego.

Dzieci zyskują dzięki masażowi przede wszystkim wyciszenie, relaks oraz czuły i namacalny kontakt z rodzicem (najczęściej z mamą przeprowadzającą masaż). Ponadto właściwie wykonywane ruchy masujące poprawiają trawienie, pomagają też wyregulować sen, wzmacniają układ odpornościowy oraz poczucie bezpieczeństwa u maluszka. Co więcej, zbadano, iż regularnie masowane dziecko szybciej nabywa świadomość własnego ciała, a krążenie i stan jego skóry poprawiają się.

Dla mamy, czy innego opiekuna niemowlęcia to świetna terapia antystresowa (szczególnie istotna jeśli kobieta cierpi na depresję poporodową), ugruntowująca rolę rodzica w sobie oraz zacieśniająca więź z dzieckiem. Mamy systematycznie masujące swoje pociechy łatwiej nawiązują kontakt z dzieckiem oraz podwyższają pewność siebie.

Uwaga!

Niemowlę nie powinno być zaraz po jedzeniu, należy odczekać przynajmniej pół godziny od zakończenia karmienia do masażu.

Czego nauczycie się na kursie?

♦ prawidłowego doboru pozycji do masowania dziecka (wygodnej i bezpiecznej zarówno dla dziecka jak i rodzica),

♦ technik masażu, dokładnego wykonywania wszystkich jego elementów, ich intensywności i szybkości,

♦ w jakim celu stosowane są poszczególne elementy masażu, jakie skutki wywołują w organizmie oraz czego należy unikać masując i pielęgnując dziecko.

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Terapia pedagogiczna podejmowana jest, by spowodować określone, pozytywne zmiany w zakresie sfery poznawczej i emocjonalno-motywacyjnej. Modyfikacja dotyczy także struktury wiedzy i umiejętności szkolnych dzieci i młodzieży. Wskutek różnych zaburzeń dziecko może doświadczać wielu problemów podczas nauki szkolnej, m.in. w zakresie mówienia, pisania, czytania, rysowania.

Celem terapii pedagogicznej jest stworzenie warunków do wszechstronnego rozwoju poprzez zbudowanie wiary we własne siły, eliminowanie i ograniczanie przyczyn niepowodzeń szkolnych, a także wyrównywanie braków wiadomości i umiejętności.

Terapia pedagogiczna skierowana jest do:

♦ dzieci o nieharmonijnym rozwoju

♦ dzieci przedszkolnych z grup ryzyka dysleksji, czyli dzieci, które nie osiągnęły gotowości do czytania i pisania

♦ dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi

♦ dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi• dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej

♦ dzieci z niepełnosprawnością intelektualną

♦ dzieci ze specyficznymi trudności w opanowaniu umiejętności:

czytania
dysleksja
dobrego poziomu graficznego pisma
dysgrafia- poprawnego pisania
dysortografia- matematyki
dyskalkulia

♦ dzieci o obniżonej sprawności manualnej

♦ dzieci z zaburzeniami orientacji w schemacie ciała i w przestrzeni

♦ dzieci z zaburzoną koordynacją wzrokowo-słuchowo-ruchową

♦ dzieci z opóźnionym rozwojem psychoruchowym

♦ dzieci z zaburzoną lateralizacją

♦ dzieci z zaburzoną koordynacją wzrokowo-słuchowo-ruchową

♦ dzieci z opóźnionym rozwojem psychoruchowym

♦ dzieci z nadpobudliwością psychoruchową (ADHD)

Zajęcia z terapii pedagogicznej są efektywne i powodują zmiany (np. zmiana nastawienia do nauki, pracy, opanowanie niechęci do szkoły). Dobór metod pracy podyktowany jest trudnościami, jakie ma dziecko.

Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne są prowadzone głównie z dziećmi z dysleksją, dysortografią, dysgrafią, dyskalkulią.

Z dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym prowadzona jest rehabilitacja i terapia wieloprofilowa (usprawnianie czynności rąk, wyzwalanie czynnych ruchów dziecka, integracja sensoryczna, metoda Weroniki Sherborne).

Terapię pedagogiczną prowadzimy także z dziećmi z autyzmem, zespołem Aspergera, ADHD.

nasza oferta

SKALA INTELIGENCJI STANFORD-BINET 5

Skala Inteligencji Stanford-Binet 5 to narzędzie służące do pomiaru inteligencji i zdolności poznawczych. Przeznaczone jest do badania dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat oraz dla osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną (test jako jedyny precyzyjnie różnicuje stopnie niepełnosprawności intelektualnej). Test jest również zalecany do diagnozy intelektu dzieci i młodzieży przez konsultanta krajowego w dziecinie psychologii klinicznej: zalecenia.pdf

Test charakteryzuje się bardzo wysoką trafnością i rzetelnością oraz jako jedyny posiada aktualne normy. Pełna skala inteligencji zawiera 10 podskal. Skala skrócona (możliwość stosowania np. przy badaniach neuropsychologicznych) składa się z 2 podskal. Wyniki badania wszystkimi podskalami obejmują ogólny iloraz inteligencji, iloraz niewerbalny, iloraz werbalny, wyniki poszczególnych czynników oraz wiek umysłowy. Niewerbalna skala inteligencji używana jest do diagnozy osób słabosłyszących, z zaburzeniami komunikacyjnymi, autyzmem, trudnościami w nauce, uszkodzeniami mózgu, ograniczoną znajomością języka polskiego, afazją, udarem.

Werbalna skala inteligencji wykorzystywana jest w specjalnych przypadkach do badania osób niepełnosprawnych ruchowo lub z osłabionym wzrokiem.

Cennik

ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z CENNIKIEM TERAPII:

TERAPIA EEG BIOFEEDBACK

Terapia EEG Biofeedback to trening umysłu, mający na celu naukę osiągania stanu relaksu, spokoju, koncentracji oraz pogłębiania samoświadomości. Korzystać z niego mogą wszyscy – zarówno ludzie zdrowi, jak i osoby ze specyficznymi problemami.

Do nielicznych przeciwwskazań należą takie zachowania i stany umysłu, nad którymi człowiek nie może samodzielnie zapanować, np. silne pobudzenie: maniakalne, psychoruchowe, agresywne, psychotyczne. W takich sytuacjach możliwość korzystania z treningów jest poprzedzona wizytą lekarską i włączeniem wsparcia farmakologicznego. Brak jest ograniczeń wiekowych.

Terapia obejmuje trzy obszary:

Problemy w nauce

♦ zaburzenia pamięci, uwagi

♦ dysleksja, dysgrafia

♦ zaburzenia emocjonalne

♦ zespół nadpobudliwości psychoruchowej

♦ moczenie nocne

♦ opóźniony rozwój mowy

Schorzenia

♦ lęki

♦ autyzm

♦ depresja

♦ uzależnienia

♦ po udarach, urazach mózgu

Doskonalenie

♦ poprawa pamięci

♦ rozwijanie kreatywności

WARUNKI JAKIE POWINNA SPEŁNIAĆ OSOBA TRENUJĄCA:

♦ rozumieć zadanie jakie ma wykonać,

♦ posiadać gotowość do współpracy/motywację do pracy,

♦ radzić sobie z zadaniem,

Motorem skuteczności terapii jest silna wola, motywacja i cierpliwość pacjenta.

PRZEBIEG SESJI TRENINGOWEJ:

Osoba trenująca ma podłączone do powierzchni głowy /za pomocą pasty klejącej/ jedną lub więcej elektrod przekazujących sygnały z mózgu do monitora terapeuty, gdzie widoczne są w postaci poszczególnych pasm fal mózgowych. Na swoim monitorze trenujący widzi te sygnały w postaci wideogry. Stara się spełnić założenia gry wyłącznie siłą woli, poprzez własne myśli, bez użycia klawiatury czy myszki, np. stara się utrzymać dużą szybkość jadącego samochodu, jechać prawą stroną drogi, przy dobrej widoczności. Przez cały czas otrzymuje informację zwrotną o swoim stanie – gra się udaje, otrzymuje punkty kiedy wzrasta aktywność mózgu w pożądanym paśmie częstotliwości. Kiedy wzrasta aktywność w paśmie niepożądanym – nie dostaje punktów, gra się nie udaje. W ten sposób trenujący wie, kiedy jest dobrze skoncentrowany a kiedy nie jest. Jego mózg uczy się wytwarzania nowych fal mózgowych. Ponieważ metoda ta koncentruje się na przyczynach trudności w uczeniu się jej efekty są długotrwałe.

CZAS TRWANIA TERAPII:

Zależy od złożoności problemu i wieku pacjenta. Terapia krótkoterminowa obejmuje zwykle 10-20 sesji, możemy wtedy zaobserwować zmiany w zachowaniu np. poprawę uwagi, zmniejszenie impulsywności. W bardziej złożonych problemach np. ADHD będzie to ok.40-60 sesji. Inne schorzenia wymagają jeszcze dłuższego czasu terapii. Dzieci uczestniczą w treningu raz w tygodniu przez 50 min.

TERAPIA NEUROSENSOMOTORYCZNA

Neurosensomotoryczna terapia taktylna dr Swietłany Masgutowej – MNRI

Terapia jest rodzajem masażu, który pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensorycznych pochodzących z otoczenia. Zwiększa świadomość ciała i reguluje zaburzenia skóry w odbiorze wrażeń dotykowych. Reguluje reakcje mózgu na informacje pochodzące ze skóry i mięśni. Ma normalizujące działanie, potwierdzone w pracy z dziećmi i dorosłymi, pozwala na łączenie terapii taktylnej z różnymi innymi technikami rehabilitacji, jako metodę wspierającą rozwój dziecka.

Metoda jest zalecana dla osób:

♦ Z porażeniem mózgowym,

♦ chorych na epilepsję,

♦ z opóźnionym rozwojem psychomotorycznym i umysłowym,

♦ z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ADD, ADHD),

♦ z autyzmem,

♦ ze spektrum autyzmu lub Zespołem Aspergera,

♦ z trudnościami w nauce, głęboką dysleksję i dysgrafią

♦ brakiem koncentracji,

♦ z zaburzeniami mowy.

♦ wzmacnianie koncentracji

♦ poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej

♦ przekraczanie linii środka ciała

Dla kogo terapia ręki:

♦ dzieci mających wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej,

Wczesnym wspomaganiem powinny być objęte dzieci ze wszystkimi problemami rozwojowymi, a w szczególności dzieci:

♦ z uszkodzonym wzrokiem,
♦ z uszkodzonym słuchem,
♦ z niepełnosprawnością ruchową,
♦ z niepełnosprawnością umysłową,
♦ z autyzmem,
♦ z zaburzeniami zachowania.

Co powinni zrobić rodzice, którzy chcą, aby ich dziecko zostało objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju?

♦ zgłosić się do poradni psychologiczno- pedagogicznej,
♦ wypełnić wniosek o wydanie opinii o wczesnym wspomaganiu rozwoju,
♦ zgłosić się w poradni z dzieckiem na badania w ustalonym terminie,
♦ po otrzymaniu opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju zgłosić się do wybranej placówki prowadzącej takie wspomaganie, np. poradni psychologiczno-pedagogicznej, przedszkola, szkoły.

GIMNASTYKA KOREKCYJNA

Drogi Rodzicu Twoje dziecko pracuje na wadę postawy, jeśli godzinami siedzi przy biurku, przed telewizorem lub komputerem, jeśli spędza mało czasu na dworze i unika sportów. Obecnie wady postawy stanowią coraz poważniejszy problem dzieci w wieku szkolnym.

Wśród wad postawy u dzieci można wyróżnić defekty:

♦ kręgosłupa (plecy okrągłe, płaskie wklęsłe, okrągło-wklęsłe, a także skolioza),

♦ klatki piersiowej (klatka piersiowa lejkowata i kurza),

♦ bioder (dysplazja),

♦ kolan (kolana koślawe i szpotawe),

♦ stóp (płaskostopie, stopa płasko-koślawa, szpotawa i wydrążona)

W PROGRESSO otrzymają Państwo profesjonalny program ćwiczeń profilaktycznych i terapeutycznych przeznaczony dla dzieci w wieku szkolnym. W zależności od stopnia zaawansowania dysfunkcji posturalnych proponujemy różne formy zajęć:

Grupowe ćwiczenia profilaktyczne - zajęcia prowadzone w grupach do 5 osób. Wykorzystujemy atrakcyjne dla dziecka przybory: rozciągliwe taśmy, piłki, krążki, platformy stabilometryczne, dodatkowo fizjoterapeuta opracowuje plan ćwiczeń, możliwych do wykonania samodzielnie w domu (zwiększenie skuteczności i regularności ćwiczeń)
Ukierunkowana i indywidualna rehabilitacja wad postawy - zajęcia ćwiczeniowe, prowadzone pod kontrolą fizjoterapeuty, ukierunkowane są na leczenie już istniejących wad postawy w ich wczesnym stadium. Terapia wykorzystująca indywidualnie dobrane ćwiczenia z zastosowaniem specjalistycznego sprzętu oraz specjalistyczne metody manualne w wymiarze 1 godziny zegarowej prowadzone jeden na jeden.

TERAPIA METODĄ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Integracja sensoryczna jest to proces neurologiczny organizujący wrażenia płynące z ciała i środowiska w taki sposób aby mogły być użyte do celowego działania. W procesie tym mózg przetwarza informacje docierające ze wszystkich zmysłów poprzez: rozpoznawanie ich, segregowanie, interpretowanie, łączenie ze sobą oraz korelowanie z wcześniejszymi doświadczeniami tak, by dziecko było zdolne adekwatnie reagować na zmieniające się warunki środowiska fizycznego i społecznego.

U dziecka z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego może występować nadmierna wrażliwość na niektóre bodźce (t.zw. nadwrażliwość) lub odwrotnie – podwrażliwość, czyli trudności z rejestrowaniem bodźców o słabym natężeniu. Układ nerwowy dzieci nadwrażliwych sensorycznie jest bardzo podatny na przeciążenie nadmiarem bodźców Dzieci z podwrażliwością najczęściej aktywnie poszukują intensywniejszych wrażeń, jednak nie wszystkie – są i takie, które pozostają bierne i apatyczne dopóki nie zostanie im dostarczona odpowiednia „porcja” bodźców, na które mają zwiększone zapotrzebowanie.

Zaburzenia integracji sensorycznej mogą leżeć u podłoża problemów ruchowych dziecka: nieprawidłowego napięcia mięśniowego (zwłaszcza posturalnego – odpowiadającego za postawę) i dyspraksji czyli problemów z planowaniem ruchowym.

Poza trudnościami ruchowymi dzieci z zaburzeniami SI mają często problemy z uwagą i regulacją emocji, częściej niż u rówieśników występują u nich trudności w nauce pisania i czytania.

Diagnoza − kto może ją przeprowadzić i jak to wygląda?

Diagnozę może przeprowadzić osoba, która posiada certyfikat uprawniający do diagnozowania, planowania i prowadzenia terapii. Składa się z kilku spotkań (ok. 3 – 4, w zależności od tego jak szybko dziecko nawiąże kontakt z terapeutą, od aktywności dziecka, jego motywacji do wykonywania zadań).

Diagnoza integracji sensorycznej obejmuje:

1. Wywiad z opiekunem − szczegółowa rozmowa i zastosowanie odpowiednich ankiet/kwestionariuszy pozwala na uzyskanie wyczerpujących informacji dotyczących rozwoju dziecka, jego nawyków i zachowania w różnych sytuacjach życia codziennego (w szkole/domu).

2. Praca z dzieckiem − podczas której terapeuta obserwuje spontaniczne zachowanie dziecka podczas swobodnej zabawy, jego reakcje na stymulację sensoryczną (użycie specjalistycznego sprzętu) oraz wykonuje określone testy, na które składają się:

♦ Obserwacja Kliniczna

♦ Południowo − Kalifornijskie Testy Integracji Sensorycznej (wystandaryzowane)

3. Omówienie wyników diagnozy z opiekunami (na odrębnym spotkaniu).

Celem terapeuty jest określenie czy u podłoża trudności dziecka leżą zaburzenia procesów integracji sensorycznej. Terapia jest możliwa tylko wtedy gdy deficyty zostaną potwierdzone.

Na podstawie informacji uzyskanych z diagnozy terapeuta przygotowuje indywidualny program terapeutyczny dla dziecka.

Jak się przygotować?

Przed pierwszą rozmową warto przypomnieć sobie jaki był przebieg ciąży, porodu, rozwoju dziecka, czy dziecko miało problemy zdrowotne i jakie leki zażywało, jakie czynniki zakłócają jego funkcjonowanie. Na pierwszą rozmowę warto wziąć ze sobą książeczkę zdrowia dziecka.

Jeśli czas oczekiwania na wizytę jest odległy, to warto robić krótkie notatki z obserwacji zachowania dziecka − są to cenne informacje dla diagnosty, ponieważ w trakcie wywiadu wiele znaczących informacji umyka rodzicom.

Terapia − na czym polega?

Terapia polega na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców zmysłowych docierających do dziecka z otoczenia i własnego ciała, integrowaniu tych informacji, co z kolei wyzwala u dziecka odpowiednie reakcje dostosowane do zmieniających się warunków środowiska.

Podczas zabawy w sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce służące do stymulacji systemu wzrokowego, słuchowego, węchowego, dotykowego dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy.

Terapeuta wykorzystuje zarówno swobodnie wykonywane aktywności dziecka, jak i proponuje różnorodne ćwiczenia, zabawy ukierunkowane angażujące ciało i układy zmysłów, które prowokują i wyzwalają odpowiednie, skuteczne reakcje u podopiecznego.

Stopień trudności wykonywanych zadań stopniowo wzrasta tak, aby były one wyzwaniem dla dziecka i jego układu nerwowego – nie są zbyt łatwe i nie są zbyt trudne. Takie stopniowanie trudności wyzwala u dziecka więcej bardziej zorganizowanych i zaawansowanych reakcji i wpływa na procesy uczenia się. Terapeuta stale monitoruje i analizuje zachowania dziecka, co umożliwia właściwy dobór kolejnych aktywności oraz pomocy terapeutycznych.

W naszej placówce posiadamy dwie duże sale wyposażone w profesjonalny i nowoczesny sprzęt do terapii integracji sensorycznej.

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

Proponujemy profesjonalną pomoc psychologiczną dzieciom i młodzieży oraz rodzicom w zakresie:

diagnozy psychologicznej – która stanowi próbę wyjaśnienia czynników i mechanizmów psychologicznych wpływających na powstawanie zgłaszanych problemów oraz genezy tychże problemów. Służy poznaniu dziecka, jego możliwości rozwoju, zachowań, specyfiki trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osobniczym, w relacjach rodzinnych, czy rówieśniczych.

Na diagnozę składają się:

♦ wywiady przeprowadzane z rodzicami i z dzieckiem (na temat zaburzenia

oraz na temat środowiska, w którym klient się wychowywał i tego, w którym

funkcjonuje obecnie),

♦ opinie od innych specjalistów, nauczycieli,

♦ karty wypisów ze szpitali – jeśli dziecko było hospitalizowane,

♦ bezpośrednia obserwacja zachowania w gabinecie psychologicznym,

♦ wykonanie specjalistycznych, wystandaryzowanych testów psychologicznych

i pedagogicznych, które służą do oceny rozwoju intelektualnego,

poznawczego,

emocjonalnego, społecznego i językowego dziecka.

♦ konsultacji psychologicznych,

♦ terapii psychologicznej – indywidualnej, rodzinnej,

♦ konsultacji psychologicznej

Wydajemy opinie honorowane przez szkoły oraz komisje egzaminacyjne, m.in. w sprawie dostosowania wymagań szkolnych i egzaminacyjnych dla dzieci z trudnościami w nauce (dysleksją, dysgrafią, dysortografią).

Wspieramy i pomagamy również rodzicom (opiekunom prawnym) w radzeniu sobie z trudnościami wychowawczymi na każdym etapie rozwojowym dziecka, w budowaniu dobrych relacji z dzieckiem, w skutecznym porozumiewaniu się w rodzinie.

TERAPIA METODĄ NDT BOBATH

Metoda NDT Bobath jest powszechnie znaną i popularną koncepcją neurorozwojową stosowaną na całym świecie. Polecana jest szczególnie w terapii wcześniaków, niemowląt i małych dzieci, ponieważ  w naturalny sposób może być włączona w ich fizjologiczny rytm dnia. Jej założeniem jest regulacja napięcia mięśniowego oraz ułatwienie prawidłowych wzorców ruchowych dziecka adekwatnych do wieku.

Kluczową rolę w koncepcji NDT Bobath odgrywa ocena jakości ruchów dziecka. Terapeuta nie tylko obserwuje to, co robi dziecko, ale przede wszystkim, w jaki sposób to robi. Indywidualnie dobiera do dziecka rytm i tempo ćwiczeń oraz dostarcza mu prawidłowych wrażeń sensorycznych: ruchowych, czuciowych, wzrokowych i słuchowych. Wspomaganie i prowadzenie ruchu odbywa się głównie poprzez ręce terapeuty, ale pomocne są tu również takie sprzęty jak wałki, piłki i kliny.

Rehabilitację NDT-Bobath stosuje się u wcześniaków, dzieci z problemami neurologicznymi, ortopedycznymi oraz genetycznymi. Często wykorzystuję się ją u dzieci z nieprawidłowym napięciem mięśniowym, asymetrycznym ułożeniem ciała a nawet dysfunkcjami Ośrodkowego Układu Nerwowego. Ma ona za zadanie wspomóc rozwój dziecka, zlikwidować nieprawidłowe odruchy i odpowiednio wpływać na napięcie mięśniowe (obniżać wzmożone oraz podwyższać obniżone napięcie).

Rehabilitacja niemowląt i małych dzieci odbywa się w obecności rodzica, który poznaje sposoby prawidłowej pielęgnacji, czyli czynności wykonywanych od chwili urodzenia dziecka, takich jak: podnoszenie, noszenie, karmienie, dbanie o dobrą pozycję podczas odpoczynku i zabawy. Czynności te, wykonywane w domu przez rodzica, mają duże znaczenie w podtrzymywaniu efektów terapii,  a wszystkie nabyte podczas ćwiczeń umiejętności, wykorzystywane są w codziennych aktywnościach  i naturalnym środowisku dziecka.

Indywidualne podejście do każdego pacjenta

i ścisła współpraca z rodzicami, pozwalają nam

na osiągnięcie optymalnych efektów terapii.

TERAPIA RĘKI

Terapia Ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak również dostarczania wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania. Przede wszystkim służy jednak do osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego.

Rozwój małej motoryki zawiera się w całościowym rozwoju psychomotorycznym dziecka i przebiega równolegle do całościowego rozwoju dziecka. Termin ten odnosi się głównie do czynności związanych z użyciem palców i dłoni, a także koordynacji tych czynności przy pomocy wzroku.

Ćwiczenia na początku skupiają się na obręczy barkowej i kończynach górnych. Celem późniejszej terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka, oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych, stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego, doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz. Najwyższym stopniem umiejętności motorycznych jakie ręka osiąga jest grafomotoryka- sprawność manualna ręki podczas czynności związanych z pisaniem, rysowaniem.

Terapia ręki to nie tylko ćwiczenia dłoni i palców, ale przede wszystkim ćwiczenia całego ciała.
Ponieważ ręka spełnia swoje funkcje, gdy wszystkie jej elementy składowe, czyli kości, stawy i mięśnie działają prawidłowo i zachowana jest ich wielostronna współpraca, ważne jest, żeby podczas terapii nie usprawniać poszczególnych części składowych ręki, ale postrzegać ją całościowo i rozwijać świadomość ciała.

Terapia ręki dziecka musi być przemyślana i kompleksowa. Nie może polegać tylko na zabawie masami plastycznymi, czy uzupełnianiu szlaczków w liniaturze zeszytu. To proces terapeutyczny, którego dopiero jednym z ostatnich elementów będzie praca przy stoliku z narzędziem piszącym w ręku.

Cel terapii ręki:

♦ wspomaganie precyzyjnych ruchów rąk

♦ poprawę umiejętności chwytu

♦ wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia

WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU

Co to jest wczesne wspomaganie rozwoju?

Wczesne wspomaganie rozwoju jest formą pomocy dzieciom, których rozwój przebiega nieprawidłowo ze względu na wykrytą niepełnosprawność. Kompleksową pomocą obejmuje się całą rodzinę dziecka.

Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci ma na celu pobudzanie ich psychoruchowego i społecznego rozwoju.

Wspomaganie rozwoju dzieci powinno być podjęte jak najwcześniej. Jego istotą jest dostarczanie fachowej, wszechstronnej i systematycznej pomocy psychologicznej i pedagogicznej, aby wesprzeć rozwój dziecka we wszystkich sferach funkcjonowania.

Pomoc udzielana we wczesnym dzieciństwie pozwala nie tylko skutecznie kompensować występujące u dziecka dysfunkcje i deficyty, ale także zapobiega pojawianiu się zaburzeń rozwoju o charakterze wtórnym.

Wczesna pomoc musi mieć charakter kompleksowy, tzn. być udzielana zarówno niepełnosprawnemu dziecku, jak i członkom jego rodziny. Problemy rodziców i innych domowników należy traktować jako tak samo ważne, jak zaburzenia w rozwoju dziecka. Wczesna pomoc dąży do optymalizacji funkcjonowania całego układu rodzinnego.

Terapie dostępne w ramach wczesnego wspomagania rozwoju w naszej poradni:

Zatrudniamy specjalistów, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje aby prowadzić zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka.

W ramach WWR dzieci mogą korzystać z następujących terapii:

♦ Psychologiczna
♦ Pedagogiczna
♦ Logopedyczna / Neurologopedyczna
♦ Integracja Sensoryczna
♦ Terapia Ręki
♦ Fizjoterapia
♦ NDT-Bobath
♦ EEG-Biofeedback

Organizacja zajęć:

Wczesne wspomaganie realizujemy w naszej poradni od poniedziałku do piątku.Zajęcia organizowane są w wymiarze 4 godzin miesięcznie, zgodnie z zaleceniami w opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju.

Co zrobić, aby dziecko mogło być objęte zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju?

Aby dziecko mogło być objęte zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju musi posiadać opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju.

Gdzie można uzyskać taką opinię?

Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju jest wydawana przez zespół orzekający działający w publicznych poradniach psychologiczno- pedagogicznych.

Należy udać się do poradni właściwej dla miejsca zamieszkania dziecka, gdzie rodzic/ prawny opiekun składa wniosek o wydanie opinii.

Jeżeli do wydania opinii jest niezbędna informacja o stanie zdrowia dziecka do wniosku należy dołączyć zaświadczenie wydane przez lekarza. Ponadto do wniosku można dołączyć opinię na temat funkcjonowania poznawczego i emocjonalno- społecznego dziecka opracowaną przez wychowawcę oddziału przedszkolnego, jeżeli do niego uczęszcza.